Voortuin = moestuin. Waarom niet!

Van de week was ik een dagje vrij. En de kinderen waren uit logeren. En dus mocht ik de hele dag besteden ZOALS IK DAT WILDE!! WOEHOEIIII! Toen het even ophield met keihard plenzen reed ik als een wilde naar de dichtstbijzijnde Welkoop om daar een paar van die vierkante-meter-moestuin-bakken te halen. Zelf knutselen kan natuurlijk ook, maar daar ga ik even niet aan beginnen. Dit had ik in een wip in elkaar gezet. 

En dan begint het pas, want waar zet je ze neer en wat doe je met de ondergrond? Ik heb besloten het aanwezige grind er in gedeeltelijk te laten liggen, met het oog op de drainage. Geen idee of dit nou handig is maar ik heb het zo besloten en ik zie wel hoe het loopt. 

Het vullen van de bakken met aarde was ook wel een dingetje. Want ik moest dus de inhoud uitrekenen (100x100x20cm) en dat was 200 liter tuinaarde. Dacht ik. Maar ik dacht ook dat ze misschien niet helemaal tot de rand toe gevuld hoefden te worden. Ik haalde vier zakken van 40 liter die ik leegkieperde in één van de bakken. 

Het ziet er een beetje lullig uit, aangezien 160 liter blijkbaar lang niet genoeg is. Binnenkort maar meer moestuinaarde kopen dus. Moet ik wééér naar het tuincentrum! Errug zeg! Ik heb een héééél zwáááár leven. Echt héél zwáááár. 

Ook hadden we vreselijke ruzie met de bijgeleverde latjes. Die moeten in een soort raster er op liggen begrijp ik uit de foto's op de verpakking maar ik zie niet in HOE DAN. Het zijn rechte latjes. Moet je gediplomeerd houtvlechter zijn om die krengen in de uitsparinkjes te krijgen? Als je zo'n latje aan de ene kant vastklemt, springt ie aan de andere kant los AAAAARGH AGRESSIEF!!!

Jammer raster, maar je komt er niet. Ik snap überhaupt niet waarom je nodig bent. Ik zet mijn groenten er in zoals ik ben: Chaotisch en hapsnap.

Onze poes Mus snapt trouwens ook wat dingen niet. Die vraagt zich af waarom we van die enorme kattenbakken aan het maken zijn. 

Ik zal er binnenkort een net overheen spannen (over de moestuinbak, niet de poes). Dat doe ik zodra ik de eerste tuinbonen plant. Die zijn al lekker aan het kiemen in de vensterbank.

Intussen zijn we nog steeds aan het verzinnen hoe we onze minuscule achtertuin een beetje groener en gezelliger kunnen maken. We willen een hoop, maar dat kost ook een hoop. Nu moeten we onze wensen aanpassen aan ons budget en dat is niet het leukste klusje, maar goed. 

In een 'oud' exemplaar van tuintijdschrift Home & Garden vond ik deze tuin in Woudrichem. Ik maakte er maar meteen een foto van, om te onthouden dat er met een kleine tuin óók heel wat kan. Ik durf de foto niet te plaatsen omdat ik bang ben dat ik dan de complete juridische afdeling van dat tuinblad over me heen krijg. (en dat ik dan een half jaarsalaris kan overmaken om het goed te maken)

Groe(n)tjes!