Ik vrees het ergste voor mijn zonnebloemen. Die waren al best erg hoog en ik denk dat ze niet heel erg stormbestendig zijn. Eén van de zonnebloemen heb ik gisteren al uit zijn lijden moeten verlossen. Het ding was aan het groeien in de vorm van knooppunt Terbregseplein; met bochten en ander woest gedoe. Ik heb hem maar omgehakt.
de zonnebloem ligt te sterven op het speelhuisje |
Verder had ik gisteren (uiteraard) weer een berg courgettes. Eén van de courgettes had zich een tijd verdekt opgesteld waardoor ik hem niet heb gezien en hij zich kon ontwikkelen tot intimiderende reus. Ter illustratie:
die courgette weegt evenveel als mijn kind van 2 |
De pompoenen zijn óók al van die aanstellers. Het zijn ENORME planten. En ik heb er echt maar twee gezaaid. En de pompoenen blijven maar komen! Ik had van de week al drie pompoenen geoogst, maar was even vergeten dat ik met de fiets was ipv met de auto. Twee pompoenen in de zijtassen, en één in het kinderzitje. Haha!
erg onscherp maar je snapt hem wel |
waaaaah! |
feed me Seymour! |
wilde bloemenmix |
Benieuwd wat er na de storm van vandaag van over is. Maar dat geldt eigenlijk voor alles in de tuin. De buitentomaten waren bijvoorbeeld al best wel zwaar en groot en aan het overhellen. Zouden mijn artisjokken nog leven? Mijn enorme stengels dille met hun gezellige gele schermbloempjes?
Alleen voor het kleine spul vrees ik niet. Het is allemaal zo mini, dat waait niet om of weg. Denk ik!
venkeltje |
En dan een verhaaltje in de categorie Onverwachte Tuin-ergernissen:
In mijn sojabonenveldje zit elke keer een libelle klem in het net. Die zit dan paniekerig te bzzzz bzzzz-en en snapt niet dat ik het net weg haal speciaal voor hem! Die vliegt wanhopig de verkeerde kant op, waar ie wéér vastvliegt in de mazen. Domme, domme insecten zijn het. Of het is elke keer dezelfde sufdwaas, dan is het één dom insect en bied ik mijn excuses aan voor het stigmatiseren van een hele insectengroep.
En als je je toch knetterhard zit te vervelen met die storm buiten enzo, dan kun je ook wel even naar de eerste aflevering kijken van de tv-versie van Ik Moestuinieren. Veel plezier d'r mee!
Groe(n)tjes!
UPDATE!
Net even naar de tuin geweest om te zien wat de zomerstorm had aangericht. De gladiolen hangen op half zeven en er waren wat dahlia's geknakt. De zonnebloemen waren er ook niet best aan toe:
Maar het ergst waren de buitentomaten toegetakeld. Ze stonden ooit fier rechtop tegen het kasje, maar door de storm is alles naar voren geklapt in een ondoordringbare woestenij.
oeps |
Ik baal er best wel van, maar het ging ook allemaal net iets té goed. Er moest een keer iets flink tegenzitten. Gelukkig zag de rest er nog prima uit.
Ha Chantal, wat een onwijs leuke blog heb je!
BeantwoordenVerwijderenWel zonde van de stormschade zeg. Misschien een tip voor de tomaten: het is mijn ervaring dat die behoorlijk goed zijn in het negeren van knak- en scheurschade. Zo heb ik op het balkon een tomaat die onderaan bij de hoofdstengel bijna helemaal door was. Maar hij groeit nog steeds alsof er niks aan de hand is! Ik zet er gewoon wat extra stokjes bij om hem te ondersteunen. Het schijnt zelfs dat je tomaten kunt spalken, en dat het dan ook weer helemaal goed komt, maar daar heb ik mij nog niet in verdiept. In ieder geval, volgende keer als er een tak vol tomaten knakt niet meteen afknippen dus; stokje erbij met goede ondersteuning en misschien wordt het dan nog wel gewoon een mooie oogst!
Ha wat een goede tip! Eerlijk gezegd zag ik ook door de takken het bos niet meer. Ik had veel meer moeten dieven en doen maar had de groeikracht enorm onderschat! En als alles dan krak zegt als je het probeert omhoog te hijsen...volgende keer beter ondersteunen en minder planten! Dank voor je reactie!
VerwijderenHaha, zó herkenbaar! Wij hadden vorig jaar om die reden ook ineens een tomatenoerwoud. Wat worden die krengen GROOT he!
BeantwoordenVerwijderen